Elektrische auto heeft zijn roots in Groningen
Stratingh, die zijn onderzoek deed aan de Rijksuniversiteit van Groningen had ook daarvoor al zijn vooruitziende blik op het gebied van vervoer laten zien. In 1834 maakte hij namelijk, wederom samen met zijn assistent, als eerste in Nederland een tochtje met een gemotoriseerd voertuig. Op 22 maart van dat jaar trok het duo veel bekijks toen ze met hun door stoom aangedreven ‘auto’ door de straten reden.
Een jaar later bouwde Stratingh het allereerste elektrische voertuig. Dit driewielertje bewoog zich voort dankzij een element van koper en zink, waar zwavelzuur ingegoten werd. De chemische reactie die hierdoor ontstaat levert zo’n twee volt op: precies genoeg om het karretje uit zichzelf te laten rijden.
Dankzij de inspanningen van onder andere Stratingh, leek de elektrische auto het helemaal te gaan worden aan het einde van de 19e eeuw. Zo verpulverde de Belg Camille Jenatzy in 1899 het snelheidsrecord in een door elektriciteit aangedreven wagen. Hij bereikte een voor die tijd ongelooflijke snelheid van maar liefst 105 kilometer per uur.
De ontwikkeling van de verbrandingsmotor gooide echter letterlijk en figuurlijk roet in het eten van de elektrische auto. De hogere maximumsnelheid en grotere actieradius zorgden ervoor dat de elektromotor naar de achtergrond verdween. Totdat sinds de jaren negentig bij veel mensen het besef begint door te dringen dat de fossiele brandstoffen een keer zullen opraken en daarnaast het milieu lijdt onder de uitstoot van de meeste verbrandingsmotoren.
Sindsdien volgen de ontwikkelingen op het gebied van elektromotoren elkaar snel op. Het originele wagentje van Stratingh is nog altijd in het bezit van het Groningse Universiteitsmuseum en kan gezien worden als vroege aanstichter van de elektrische revolutie in het personenvervoer.